Beerse lijkt gegroeid.
In de 5e ronde interne competitie van de Schaakvereniging Castricum heeft Wouter Beerse met wit een aanval op zijn leidende positie afgeslagen. Het lukte tegenstander Evert Schmit niet om potten te breken tegen de degelijke openingsopzet van Wouter, die met fijne zetten de overwinning opeiste.
Sander Mossing Holsteijn is opgerukt tot de tweede plaats door een mooie overwinning op Erik Schoehuijs en hij zal komende vrijdagavond proberen Wouter het leven zuur te maken.
John Chadwick speelde sterk tegen favoriet Thomas Broek, die maar moeilijk vat kreeg op het degelijke spel van John. In een dubbel lopereindspel leek er zelfs even een verrassing in de vorm van een remise aan te komen.
John kon een pion winnen met schaak en dat leek een goede optie, alleen was dan het vervolg dat hij zijn a-pion ging kwijtraken. Thomas kreeg dan wel een zwarte renner. Hoewel de schrijver dezes de slotontwikkelingen niet meer kon volgen gaf John na een plotseling noodlottig verloop vrij snel op en had Thomas zijn punt weer binnen.
Henk Vaessen deed het prima in een lopereindspel tegen Gerard Kuijs en had het halve punt binnen kunnen halen, ware het niet dat hij een blunder maakte en zijn loper moest afruilen. Daarna was het pioneindspel kansloos voor Henk en hij verloor alsnog.
Piet Kuijs had een taaie tegenstander in Maarten Froma. Maarten deed het lange tijd prima, maar moest de vlag uiteindelijk toch strijken. Na wat gemurmel van zijn tegenstander vroeg Piet: “Bedoel je dat je opgeeft Maarten”?, “Want anders is de partij nog niet afgelopen”. ”Dat zal dan wel ja” aldus Maarten waarna hij zijn tegenstander een hand gaf.
Bert van Oudvorst was gelukkig weer eens aanwezig om wat te schaken. Meestal als Bert neerstrijkt in de Kern is dat slecht nieuws voor zijn tegenstander en vrijdagavond was dat niet anders. Arme Jos Maasdijk raakte in de opening al zijn dame kwijt, kreeg er nog wel wat voor terug, maar streed voor een hopeloze zaak. 1-0 voor Killer Bert.
Egbert Kooiman vocht een verbeten duel uit met overbuurman Han Kemperink. Beleefdheidsgrenzen vervagen als het om schaken gaat, want Egbert had er totaal geen moeite mee om zijn tegenstander met intimiderend spel het mes op de keel te zetten. De stelling van Han zag eruit als een omgespitte tuin, waarin alle bomen gerooid zijn. Later aan de bar werd het overigens gewoon weer ouderwets gezellig.
Jan van der Maas speelde voor het eerst in misschien wel dertig jaar tegen Piet van Wonderen. In het verleden waren het walk-overs in het voordeel van Piet. Dit keer was het Piet, die het spel van Jan oprecht kon bewonderen en hij erkende beleefd dat Jan met de zwarte stukken gewoon een berepot had gespeeld en terecht een half punt verdiend had.
Hans Leeuwerik
