Het is een oase van rust, ook al zien we regelmatig fata morgana’s en trappen we in penningen, familieschaakjes en zien we vele technische wendingen niet. Naast rust heerst er ook regelmaat:
- Jan van Riel zet de houten bordnummers naast de schaakborden, zodat je weet waar je moet gaan zitten. Dat is voor iedereen elke week anders behalve voor Eric van der Klooster die aan een fenomenaal seizoen bezig is en dus aan bord 1 speelt;
- Om 20.15 uur drukt Hans Leeuwerik de klokken in (de enkele keer dat Hans er niet is verloopt dit rommeliger);
- Door sommigen zoals bijvoorbeeld Wouter Beerse, maar ik maak mij er ook schuldig aan, wordt de eerste 10 minuten nog wat gekeuveld, misschien ook in het kader van psychologische oorlogsvoering. Daarna word je geacht stil te zijn;
- In het eerste kwartier worden er veel kopjes koffie gehaald, waardoor het in de bar soms stagneert. Met koffie er bij achter het bord is een ultiem rustmoment in de hectische wereld waarin we leven;
- Rond 21.30 uur, maar in de winter vroeger, trekt Hans Leeuwerik de gordijnen dicht. Vermoedelijk omdat hij dat thuis ook doet. Het verhoogt de knusse sfeer in ieder geval wel;
- Tussen 22.45 en 23.00 uur haalt Jan van Riel de houten bordnummers weer op en bergt ze op. Ik verdenk hem er van dat zijn gedachte is: “zo, het is wel weer mooi geweest”;
- Vanaf 23.00 uur klinkt …sssttt… in de zaal. Veel partijen zijn dan al beëindigd en Puk Schoorl is dan ook al lang weer thuis. Ik begrijp het wel …sstt…, maar ik begrijp ook dat je na afloop niet wilt analyseren in de koude bijzaal van De Kern;
- Tegen 24.00 uur is het smullen met tijdnoodduels. Als je er zelf in zit, is het zaak rustig te blijven met zoveel kiebitzers naast het bord;
- Na afloop tot maximaal 00.30/00.45 uur hebben we het in de bar over onze partijen of de wereldpolitiek (Trump). Er wordt veel gelachen om moppen. Als ik thuis ben eet ik vaak nog een broodje shoarma zodat ik bij ontwaken lekker ruik.
En tot slot, mijn sympathieke buurman Rein Reek, die regelmatig uitspreekt dat hij mij dankbaar is voor zijn introductie op onze club met al die leuke mensen. En zo is het ook en is schaakvereniging Castricum een oase van rust en regelmaat in deze woelige wereld waar we elke week onze gedachten gelukkig kunnen verzetten.
Matthias van Zwet GM
(By the way: GM = Groet Matthias (natuurlijk, wat anders?
Markante leden:
We hebben veel markante leden op de club op wie wij bijzonder gesteld zijn.
Wat te denken van Han Duinker die altijd provoceert met 1.b4 en vervolgens met gekruiste armen voor de borst uitstraalt: ‘doe mij vooral niets aan’.
Gerard Kuijs: specialist paard onderste rij, die vast bijgelovig is omdat hij iedere week in dezelfde trui aan het schaakbord verschijnt. Het kan ook zijn dat het om een andere reden is, dat hij die trui op de grond kan zetten zodat hij er de volgende morgen direct weer in kan.
Zijn neef natuurlijk, Piet Kuijs, door Hans omschreven als de varkenshoeder uit Limmen bij wie remise aanbieden geen zin heeft omdat hij het meestal niet hoort.
Kees Lute, die je later op de avond vaak kunt aantreffen in de gang naar de bar waar hij hoofdschuddend en prevelend ijsbeert.
Matthias van Zwet